تفکر استراتژیک یکی از اجزاء گریز ناپذیر زندگی شخصی و کاری است . در واقع تمامی افراد موفقی که
می شناسیم متفکران استراتژیک هستند. این کتاب شامل سه بخش تفکر خلاق،تفکر سیستمی و تفکر انتقادی است که به جزئیات تفکر استراتژیک و راهکارهای ایجاد و تقویت آن در خود می پردازد.
برای تهیه کتاب به شماره زیر پیام بدهید :
09101716646
تفکر سیستمی بخشی از حوزه پویایی شناسی سیستم است که در سال 1956 توسط جی فاستر استاد دانشگاه ام.آی.تی بنیان نهاده شد. فاستر پی برد که برای آزمودن ایده های جدید سیستم های اجتماعی ، به روشی بهتر و مشابه با روش آزمودن ایده های مهندسی نیاز است.تفکر سیستمی این امکان را فراهم می کند تا شناخت دقیقی از سیستم های اجتماعی و بهبود آنها بدست اوریم.تفکر سیستمی چهارچوبی مفهومی برای حل مسائل به صورت سیستمی و نگاه جزئی و کلی به مسائل است.حل مسئله در این راستا شامل یافتن الگو و طرحی به منظور ارتقای فهم و پاسخگویی نسبت به مسائل است.نتایج و خروجی های تفکر سیستمی بطور شدیدی وابسته به این است که سیستم چگونه تعریف شده است. چراکه تفکر سیستمی ، رابطه میان قسمت های متنوع سیستم را مورد آزمایش قرار می دهد.مرزهای سیستم ، مشخص می کند که چه قسمت هایی درون سیستم و چه قسمت هایی محیط سیستم را تشکیل داده و متمایز می کند.محیط سیستم ، حل مسائل را به دلیل تاثیر بر سیستم مورد بررسی قرار میدهد،اما باید در نظر داشت که محیط جزئی از سیستم نیست. سیستم کلیتی است که حداقل دو ویژگی داشته باشد.به صورتی که اولا هز یک از اجزا بتواند بر ری عملکرد یا خصوصیات کل سیستم اثربگذارد و ثانیا هیچ کدام از آنها نتواند اثر مستقلی بر روی سیستم داشته باشد. در تفکر استراتژیک ، تفکر سیستمی تغییر در نگاه به سازمان است.
تفکر سیستمی راه و روشی برای کل نگری است. جوهره اصلی تفکر سیستمی،تغییر در نگرش است.به بیان دیگر تفکر سیستمی ، چهارچوب مفهومی برای ایجاد الگوهای روشن تر ارائه نموده و تعیین می کند که چگونه آنها به گونه ای اثربخش تغییر می کنند. تفکر استراتژیک بر مبنای نگرش سیستمی شکل می گیرد.یک متفکر استراتژیک همیشه باید مدل کاملی از عوامل ایجاد ارزش را در ذهن خود داشته باشد و تعامل این زنجیره از عوامل را به درستی درک کند.
جوهره اصلی تفکر سیستمی،تغییر در نگرش است.
تفکر سیستمی یعنی دیدن موضوعات در قالب یک سیستم.به طور خلاصه سیستم به مجموعه ای از جزء هایی گفته می شود که با تعامل یکدیگر،یک کل را به وجود می آورند و کل بدون هر جزء ناقص است.هر سیستم شامل ورودی ،خروجی،پردازش و بازخورد می باشد.
تفکر سیستمی ، یک رویکرد منحصر به فرد برای حل مسئله است که در آن به مسائل مشخص به عنوان بخشی از سیستم های کلی نگریسته می شود.به عبارت دیگر، تفکر سیستمی چهارچوب مفهومی برای حل مسائل می باشد که از طریق تمرکز بر مشکلات در حین اجرا اتفاق خواهد افتاد.
تفکر سیستمی برآیندی از تفکر تحلیلی و تفکر ترکیبی است.شایان ذکر است که در تفکر سیستمی توصیه می شود که ترکیب قبل از تحلیل انجام گیرد.
تفکر تحلیلی چیست؟
همه ما رویکرد تجزیه یا آنالیز را می شناسیم و معمولا به عنوان نخستین گزینه به سراغ آن می رویم.تجزیه به معنای خرد کردن یک سیستم به اجزای آن است.در واقع تفکر تحلیلی جنبه های تجزیه ای و تحلیلی (آنالیز) مسئله است و بر اجزاء مسئله تاکید دارد.
در تفکر تحلیلی ، چیزی که می خواهیم بررسی کنیم به عنوان یک کل تجزیه می شود.تحلیل روی ساختار موضوع متمرکز می شود و تعیین می کند سیستم ها چگونه کار می کنند. تحلیل دانش ایجاد می کند و به درون پدیده ها توجه می کند.
تفکر ترکیبی چیست؟
طبق تفکر سیستمی ، ویژگی های مهم یک سیستم از تعامل بین اجزاء آن به وجود می آید نه از فعالیت جداگانه آنها،بنابراین وقتی سیستم را تجزیه می کنیم،ویژگی های مهم خود را از دست می هد.بنابراین سیستم، یک کل است که با تحلیل قابل درک نیست.درواقع تفکر ترکیبی ، برجنبه های ترکیبی (سنتز) مسئله و کلیت مسئله تاکید دارد.
در تفکر ترکیبی چیزی که می خواهیم بررسی کنیم به عنوان یک جزء از کلی که آن را در بر گرفته بررسی می گردد . ترکیب بر کارکرد متمرکز می شود.ترکیب،فهم و درک را افزایش می دهد و از بیرون به پدیده ها نگاه می کند.
داستان فیل و کوران
داستان فیل و کوران که مولوی آن را به نظم آورده،اشاره ای عمیق به فلسفه اصلی سیستم ها دارد که حتی در ادبیات سیستمی غرب نیز به آن اشاره می شود.
روزی چند نفر کور در اتاقی با یک فیل مواجه شدند.از آنجایی که نمی توانستند آن را ببینند تلاش کردند با لمس حیوان پی ببرند که چیست.یکی خرطوم او را لمس کرد و گفت ناودان است.دیگری به پایش دست زد و گفت ستون است و سومی که دستش به گوش فیل می رسید گفت بادبزن است.
